سلام
توی این شهر به این بزرگی(تهران رو میگم)،یک جایی هست که هروقت دلم میگیره میرم اونجا و حسابی عقده هایم رو خالی میکنم........
یک جایی که فقط فرشته ها اونجا پا می گذارن....
جایی که بالاترین نقطه تهران هست.......
نه نه اشتباه نکنید!!!!
من تپه نور الشهداء را نمی گویم....
من جایی رو می گویم که رفیقان همون افراد هر روز رفقای خودشون را می بینند و با سلام و احوال پرسی با هم روز خودشون را آغاز میکنن......
اینجایی که میگویم شاید خیلی از شما از کنار آن رد شده اید ولی توجه به آن نکرده اید. آره ما از کنار خیلی چیزها رد می شویم ولی به آنها توجه نمی کنیم...
اینجا یک جایی است که خیلی از ماها اصلا دوست نداریم برویم آنجا... ولی من براستی می گویم که آنجا قطعه ایی از بهشت است...
بله قطعه ای از بهشت.
من میروم کنار چند تا شهید که یک گوشه ای از این شهر بزرگ
خاک شده اند....
آنها اونجا بر هر ثانیه دارن ما را نگاه میکنن.....
طولانی اش نمی کنم.
این شهدا در کنار نیروی دریایی سپاه در بزرگراه بسیج در تهران بر روی تپه ای کوچک خاک شده اند...
اگه دوست دارید حال و هواتون عوض بشه بیایید اینجا. منتظرتون هستیم
یادتون نره ها؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
التماس دعا
یا مهدی ادرکنی
